Ervaring INTENSIEVE traumatherapie puber

Afgelopen woensdag ontving ik een app van een radeloze moeder. Via een vriendin had ze ons nummer ontvangen. Haar zoon was enkele weken geleden in behandeling geweest en sinds dien heeft ze “een nieuw kind” een ervaring intensieve traumatherapie puber die waar is gebeurd.

Gezien de heftigheid van het berichtje bel ik de moeder zo snel mogelijk terug. Het kind ging al vanaf december niet meer naar school. Was jaren geleden mishandeld door zijn vader en sindsdien geen contact meer.

Twee weken geleden was er een incident met de stiefvader waardoor het kind in een herbeleving terecht kwam. En een woede aanval kreeg waardoor de stiefvader hem twee keer had gefikseerd.

Sinds dien lag het kind alleen nog maar in een onderbroekje op bed. Sprak nog amper alleen nog in het dialect, onverstoorbaar. Door de moeder aangemeld bij de crisis dienst GGZ waar op korte termijn geen plaats was.

Wij besloten gezien de ernst dat dit kind vrijdag zou starten voor eerst een 4 daags traject. Samen met moeder en uit hun eigen omgeving.

Wat er in twee dagen gebeurde lijkt een wonder en kunnen we allemaal (nog) niet bevatten. Na EMDR, psycho-educatie, gaf hij zaterdagmiddag aan. Mam ik ben klaar het voelt zo anders. Zoveel rustiger. Ik wil volgende week weer naar school.

Vol ongeloof dit kan niet. Dit gaat zo snel
… We besloten om exposure thuis te doen met de stiefvader. Als het kind met de moeder thuis kom, zit ik al met de stiefvader aan de keukentafel met een kop thee.

En het kind met moeder arriveren, het kind lacht en gaat bij ons zitten. We praten wat en bespreken de positieve dingen briefjes pot.
De stiefvader verteld dat hij niet kan geloven wat hij hier aan tafel ziet. Ik ken het kind niet terug.

Sinds het incident hadden ze elkaar alleen maar van verre afstand gezien. Bij elkaar in de buurt komen was geen optie. En nu werd er gelachen en gepraat. Dan vertrekt het kind in opdracht naar boven en stiefvader gaat even later naar boven. De situaties net voor het incident word nagespeeld. En ieders mond valt open van verbazing want het roept bij het kind geen spanning op.

Ervaring intensieve traumatherapie puber

Met moeder heb ik overleg en samen besluiten we om de vader te bellen met het verzoek hier heen te komen. We praten met het kind erover. Uiteindelijk draaien we :proef,” waarbij we de bokshandschoenen inzetten op het moment dat het te heftig is. Maar het is niet nodig, ik kan het aan.

Dan vertellen we dat vader onderweg is en we gaan kijken hoe dat is. Eerst vind het kind het spannend maar samen maken we afspraken.
Als even later vader het erf op rijd voelen we de spanning stijgen.

Vader gaat naar binnen naar boven naar het kind. Ik ga op afstand mee. En….. het gaat fantastisch ik mag wel weg. Beneden wacht ik met moeder en stiefvader. Deze geeft aan tranen van ontroering te voelen. In al die jaren heb ik het kind nog nooit zo gezien. Benoemd gevoelens en emoties. Is open en lacht
…

Na een uur ga ik nogmaals naar boven en praat nog even met vader en zoon. De rest komt morgen wel ik ben overbodig hier.

Na een kort afscheid rijd ik door de landerijen naar huis. Wederom bevestigd dat ik het mooiste en dankbaarste beroep heb. Een zwaar getraumatiseerd kind in enkele dagen tijd weer terug naar een pracht kind. Er is nog een weg te gaan. Maar het voelt goed. Vandaag ronden we af. Morgen gaat het kind weer naar school, gaat leuke dingen met zowel de vader als stiefvader doen

En dan het mooiste cadeau krijg ik s avonds van moeder wanneer ik vraag hoe het gaat. Verteld ze dat het kind de andere kinderen binnen het gezin als last zag. Nu had gezegd wellicht is het ook iets voor mijn broertje, dit zou hem ook zo helpen. ervaring intensieve traumatherapie puber

Straks gaan we afronden en mag het met de emmers aangeven hoe vol of leeg deze nog zijn. Ik weet het antwoord al….. hoe mooi kan het zijn……. ik houd van al mijn cliënten die dit proces durven doorstaan.

En bij het afronden zag ik een heel ander kind dan vrijdag bij binnenkomst. De emmer was bijna leeg. Wat er nog was mocht blijven en was oké. Super trots op dit overweldigende resultaat nemen we afscheid, het kind met een stralende lach, moeder met een traan en ik met een brok in mijn keel. Als dank krijg ik ook nog een fles eigengemaakte wijn en mosterd toe. Wat gun ik dit gezin hun geluk…..

Ook hebben we net als bij de start sessie de yucel methode ingezet en visueel gemaakt hoe het leven eruit zag, als start een gebroken balk met drie dragers, een groot blok trauma, een klein blok en een middel blok. Vandaag was er een groot blok het trauma verdwenen, het kleine blok mocht blijven en het middelste blok was kleiner geworden. De krachten en lasten meer in balans.

GGZ wilde het bijna niet geloven en wil de komende tijd nog contact houden. En dat is prima. Wij alle drie weten en voelen dat het OK is. In overleg met de mentor gaat het kind woensdag weer naar school, en het heeft er zin in. De band met vader wordt langzaam opgebouwd. En het kind zal met de stiefvader een survival hindernis bouwen op het erf. En aan het einde van het schooljaar krijg ik een app dat het kind over is naar havo 3.

Voor vader en de stiefvader ligt nog werk te doen maar voor het kind is het OK. Voelt zich weer veilig en OK. We blijven op een ongedwongen manier contact houden. En bij een terugval staan we paraat. En tot slot stuur ik nog de hypnose sessie van de bellenblaas om alle negatieve gevoelens weg te kunnen blazen en de spons leeg te knijpen.

Voor de EMDR behandelingen hebben we gebruik gemaakt van de VRbril en om de draagkracht en draaglast in beeld te brengen de yucel methode.